Dünyada hangi iÅŸte olursa olsun bir kiÅŸi görevini yerine getirmiyorsa o görevi en üst makamdan almış dahi olsa o kiÅŸiden görevi alınır. Dünyevi iÅŸlerimizde hal böyle iken manevi verilen görevlerde ise bu durumun farklı olması düÅŸünülemez. MürÅŸidi Kamil makamı hariç diÄŸer bütün makamlarda kiÅŸi görevini yerine getirmiyorsa, görevine helal getirecek davranışlarda bulunuyorsa, yolumuzun usullerine uymuyorsa, ÅŸeriatı ahkâma aykırı hareketleri varsa bu kiÅŸiden zahiri ve batıni olarak görevi alınır.

Yalnızca mürÅŸidi kamillik makamı korumaya alındığından dolayı bir kimse mürÅŸidi kamil olduktan sonra bir aÅŸağı mertebeye inmesi düÅŸünülemez, böyle bir ÅŸey olmazda… MürÅŸidi Kamiller, Rasulullah (sav) Efendimizin vazife verdiÄŸi kimse, Verasetül-Enbiyadır. Peygamber Efendimizin de varisidir. Varisinin de ÅŸekline, suretine ÅŸeytan giremez.  Peygamberler ismet sıfatıyla masumdur. Aynı ÅŸekilde mürÅŸidi kâmiller de bu velayet nuruyla muhafaza altına alınırlar. Nasıl peygamberlerin suretine ÅŸeytan giremez ve kabirde çürümezler; böylesi zatların da ÅŸekline ve suretine velayet nuruyla ÅŸeytan giremez. Kabirde onlar çürümez. Aynı zamanda Cennet Mekan Abdullah Baba (ks) Hz.leri gibi evladı resulse, bir de veraset nuru verilir. Manevi icazetini mühürlerler ve ona kıyamet sabahına kadar müntesip olacakların cümlesi Hazreti Peygamberin huzurunda gelir. Cennet Mekan Abdullah Baba (ks) Hz.leri:

 “OÄŸlum anne karnındaki ceninden daha annesi, babası, dedesi, doÄŸmamış insanları ben gördüm orda. Yani Allah bilir 2050 de mi dünya ya gelecek, bunları dahi gördüm.” Orada huzuru Rasulullah da biat ederler ve manevi evlat olurlar. MürÅŸidi kâmiller böylesi zâtlardır.

MürÅŸidi Kamillik Makamı hariç diÄŸer hiçbir makamın koruması yoktur. KiÅŸi adının önündeki unvanı ne olursa olsun görevinin gerekliÄŸini yerine getirmiyorsa, adı ister se Nakip olsun, ya da zakir, çavuÅŸ, derviÅŸ vs. olsun kuru bir isimden öteye geçemeyecektir.

Tasavvuf tarihinde olsun, dergâhımızda olsun yaptıkları hatalardan dolayı makamları elinden alınan birçok kiÅŸiye ÅŸahit olmaktayız. Aslolan bu makam isimlerin altına sığınmayıp Allah için çalışmak, nefsimize uymadan, yolumuza helal getirmeden, bizlere verilen nimetlerin hakkını vermektir.

Zakirlik, çavuÅŸluk makamları yan gelip yatma makamları deÄŸildir. Hizmet etmeyen derviÅŸ, çavuÅŸ, zakir olmaz. Bu insanlara manen görev verildiyse Allah’ın rızası için çalışırlar. Aksi takdir de sadece adı zakir, adı çavuÅŸ olur. Bunlar ebedi kalıcı ÅŸeyler deÄŸildir. Ancak hizmet ettikleri müddetçe vazifelidirler. EÄŸer hizmet etmiyorlarsa bu insanlar bu yolda yürüyemezler, ilerleyemezler, yol alamazlar. KiÅŸi görevini hakkıyla yerine getiriyorsa maneviyat o kiÅŸinin arkasındandır ölene kadar makam kendisiyle birlikte gider.

Cennet Mekan Üstadımız;

“Zakirlik hizmet edilme makamı deÄŸil, hizmet etme makamıdır evladım. Siz yolunuza hizmet edin ki Allah’ta size hizmet edecek birilerini göndersin. Siz Allah rızası için koÅŸacaksınız ki kardeÅŸlerinizde sizi görüp hizmette yarışacak inÅŸallah” buyurarak zakirlerin asli vazifesini bildirmiÅŸtir. Peygamber Efendimiz (sav) buyurduÄŸu “Bir kavmin efendisi onlara hizmet edendir”[1] hadisini bizlere sık sık hatırlattığını da unutmamak gerekir.

Konuyla Ä°lgili Benzer Sorular

Zakir kimdir? Görevleri nelerdir?

Her konuda zakire danışmak gerekir mi? Zakire kayıtsız-ÅŸartsız biat etmek yolumuzda var mıdır? Zakirler onlara her ÅŸeyi söylememizi ve izin almamızı istiyorlar, bu doÄŸru bir davranış mı? Zakirin fiilleri ve davranışları hakkında cemaat içerisinde ÅŸikâyetler çoÄŸalıyorsa ne yapmalıyız?

Tasavvufta “DerviÅŸ derviÅŸi sever daha sonra derviÅŸ zakiri sever” sözünden kastedilen nedir? Bu sevginin ölçüsü ne olmalıdır?