Yecüc ve mecüc; kıyametin büyük alametlerinden sayılıp, Zülkarneyn (as)  döneminde ortaya çıkmış ve kıyametin kopmasına yakın bir dönem olan Mehdi (as) zamanında zuhur edecek olan yeryüzünde bozgunculuk yapacak topluluÄŸun adıdır.

Kehf suresinin 93-97 ayetlerinde; Ye’cûc ve Me’cûc’den zaman ve mekân belirtilmeden geçmiÅŸte yaÅŸamış bir topluluk ÅŸeklinde söz edilmekte, onların etrafa zarar verdikleri ve Zülkarneyn’in yaptırdığı büyük set sayesinde engellendikleri bildirilmektedir. [1]

Enbiya suresinde;

 “Nihâyet Ye’cüc ve Me’cüc’ün (seddi) açıldığı ve onların her tepeden akın etmekte olduÄŸu ve gerçek va'd (olan kıyâmet)in yaklaÅŸtığı zaman bir de bakarsın ki, inkâr edenlerin gözleri (dehÅŸetten) donuktur. 'Eyvah bize! Hakikaten bundan gaflet içindeydik,(biz) bilakis (nefsimize) zulmeden kimseler imiÅŸiz!' (derler)” [2]

Ayeti Celilelerden de anlaşılacağı üzere Ye’cûc ve Me’cûc’den gelecekte ortaya çıkacak bir topluluk olarak bahsedilmiÅŸ,  yer ve zamana deÄŸinilmeden gerçek vaad yaklaÅŸtığında Ye’cûc ve Me’cüc’ün önünün açılacağı kaydedilmiÅŸtir.

Bir gün Peygamber aleyhisselam korkudan titreyerek Zeyneb binti CahÅŸ validemizin yanına geldi ve:

- "Allah'tan baÅŸka ilah yoktur. YaklaÅŸan ÅŸerden dolayı vay Arab'ın haline!" buyurdu. BaÅŸparmağı ile ÅŸehadet parmağını birleÅŸtirip halka yaparak "Bugün Ye'cüc'ün settinden ÅŸu kadar yer açıldı"dedi. Hz. Zeyneb:

- Ya Resülallah! Ä°çimizde iyiler de olduÄŸu halde helak olur muyuz? diye sorunca:

- "Kötülük ve günah çoÄŸaldığı vakit, evet!" buyurdu. [3]

Ebu Hureyre (ra)’den rivayete göre, Rasulullah (sav), Kehf suresi 94. ayette bahsedilen set hakkında ÅŸöyle buyurdu:

"Ye’cüc ve Me’cuc her gün o seddi delmeye çalışırlar, delmeye yaklaÅŸtıkları vakit baÅŸlarındaki amir onlara ÅŸöyle seslenir: 'Dönün yarın delersiniz.' Allah da ertesi güne o seddin oyulan kısmını öncekinden daha saÄŸlam duruma getirir."

"Sonunda müddetleri dolup Allah onları insanlar üzerine salmayı isteyince; baÅŸlarındaki yetkili 'Dönün, onu inÅŸallah yarın delersiniz.' diyerek, 'inÅŸallah' kelimesini söyler. Onlar ertesi gün geldiklerinde seddi dünkü bıraktıkları ÅŸekilde bulurlar ve seddi delerek insanlar arasına çıkarlar. Bütün suları içerler. Ä°nsanlar onlardan kaçar, oklarını göÄŸe fırlatırlar, oklar kana bulanmış vaziyette geri döner. Bunun üzerine şımarık bir durumda ÅŸöyle derler: Yeryüzünde olanları kırıp geçirdik, gökte olanları da maÄŸlup ettik. Sonra Allah onların boyun köklerinde bir kurt meydana getirir de bu yüzden hepsi kırılıp yok olur giderler."

Rasulullah (sav) ÅŸöyle devam etti:

"Muhammed’in canını kudret elinde tutan Allah’a yemin ederim ki, O kırılıp yok olan Ye’cüc ve Me’cüc’un leÅŸlerini yeryüzündeki tüm hayvanlar yiyecek ve çok güzel beslenerek etlenip yaÄŸlanacaklardır.” [4]

Cennet Mekân Abdullah Baba (ks) Hz.leri Yecüc mecüc hakkında;

Yecüc Mecüc denilen kavim Çinlilerdir, insanlığın başına çok büyük bela olacaklar.  Rasulullah (sav) bu kavimle ilgili bir hadis-i ÅŸeriflerinde ÅŸöyle buyurmuÅŸtur;

Denildi ki: Ya Rasulullah, Ye’cüc Me’cüc nedir?”

Buyurdu ki. “Ye’cüc ve Me’cüc bir takım ümmetlerdir ki, her biri dört yüz binliktir. Onlardan her bir kiÅŸi etrafında, kendi sülbünden gelme bin tane göz görmedikçe ölmez. Bunlar âdem evladıdır. Ve dünyanın harap olmasına çalışırlar. Geldiklerinde Fırat ve Dicle’den içerler. Taberiye gölünü kuruturlar. Beyti Makdise vardıklarında ise ÅŸöyle derler:

“Dünya halkını tamamen öldürdük Åžimdi de göktekilerini öldürelim.” Ve oklarını göÄŸe doÄŸru atarlar da okları kan bulaÅŸmış olarak geri dönerler. Bunun üzerine “ Semadakileri de öldürdük” derler.

O sırada Ä°sa (as) ve Müslümanlar Turi Sina dağında bulunurlar. Allah(cc) Ä°sa (as)’a ÅŸöyle vahye der:

“ Kullarımı Tur dağı ve Eyle etrafında muhafaza et”

Sonra Ä°sa (as) ellerini semaya kaldırıp dua eder. Müminler de “âmin” derler. Bunun üzerine Allah (cc) Ye’cüc ve Me’cüc’ün üzerlerine “hegaf” denen ve insanların burnundan giren kurtçukları gönderir. Bu kurtçuklar onları Åžam’dan Åžark’a kadar sarar ve böylece Ye’cüc ve Me’cüc’ün hepsi ölürler. Öyle ki, onların cifelerinden arz kokar. O zaman Allah, göÄŸe emreder ve gökten kırbadan boÅŸanırcasına yaÄŸmur yaÄŸar, onların cife ve korkularından arzı yıkar. Ä°ÅŸte ondan sonra güneÅŸin garbten doÄŸma vakti gelir. [5] BuyurmuÅŸlardır.