Miraç Gecesi

Ä°çinde bulunduÄŸumuz Recep ayının 27. Gecesi Ä°slam Âlemi için feyiz ve bereketin coÅŸtuÄŸu, ilahi rahmetlerin saÄŸanak saÄŸanak yaÄŸdığı faziletli bir gece olan Miraç gecesidir. Miraç hadisesi, Âlemlere Rahmet olarak gönderilen Cenabı Muhammed Mustafa (sav) Efendimizin PeygamberliÄŸinin 12. yılında, Recep ayının 27. gecesinde gerçekleÅŸmiÅŸtir. Bu gece Allah-ü Teâlâ Hazretlerinin habibi edibi Resulü Ekrem Hazreti Muhammed’ine (sav) özel ikramlarda bulunmak üzere tahsis ettiÄŸi bir gecedir ki bu ihsan gecesi Ä°slam tarihine, Ä°sra ve Miraç olarak geçmiÅŸtir.

Olayın iki aşaması vardır.

Birinci aÅŸamada Receb-i ÅŸerifin 27. Gecesini yaÅŸadığımız yine böyle bir günün gecesinde Taif dönüÅŸüydü. Peygamber Efendimizin Tâif’e gittiÄŸi duyulmuÅŸ, orada yaÅŸadıkları kulaktan kulaÄŸa yayılmıştı. Å�ehri terk eden bir kimse ancak güçlü bir kabile liderinin himayesi altında yeniden Mekke’ye girebilirdi.

Yanından hiç ayrılmamış olan Zeyd b. Hârise endiÅŸe içerisinde sordu: “KureyÅŸliler seni çıkardıktan sonra Mekke’ye nasıl gireceksin Ya Resulullah”

Allah Rasûlü yaÅŸadığı tüm acılara raÄŸmen sonsuz imanla ümidini dile getirdi: “Ey Zeyd! Hiç ÅŸüphesiz Allah, senin göremediÄŸin yerden bir kapı, bir çıkış yolu açacaktır. Allah, dininin ve Peygamber’inin yardımcısıdır.”

O geceyi Ebu Talibin kızı Ümmü Hani’nin evinde geçirmek için kapılarını çaldı ve misafirperverlikle karşılandı. Rasulullah mahzun ve yorgundu. Duadan baÅŸka bir ÅŸey gelmiyordu elinden. Bu dua hiç bir dünyevi menfaat gözetmeksizin, gece gündüz insanları Allah’a çağıran,  fakat horlanan, üzerine taÅŸlar yaÄŸdırılan mazlum bir davetçinin duasıydı. Allah azze ve celle, sevgili kulunun duasına icabet etmez miydi?

Ev ahalisi uykuya dalmıştı ki Hz. Cebrail Allah’ın (cc) selamını getirdi. Ardından daha önce çocukluÄŸunda ve peygamberlikle vazifelendirildiÄŸinde olduÄŸu gibi yine göÄŸsünü yardı ve o mübarek kalbini zemzem suyu ile yıkadıktan sonra içine hikmet doldurup eski haline koydu. Daha sonra Mekke-i Mükerreme’den Burak ile etrafını mübarek kılmış olduÄŸu Mescid-i Aksaya (Beytü’l Makdis’e -Kudüs) götürüldü. Kur’an’ın andığı bu aÅŸama, gece yürüyüÅŸü anlamında “Ä°sra” adını alır.

“Kendisine ayetlerinden bir kısmını göstermek üzere kulu Muhammed’i bir gece Mescidi Haram’dan, çevresini bereketlendirdiÄŸi Mescidi Aksa’ya götüren Allah’ın ÅŸanı ne yücedir. Hiç ÅŸüphesiz O, hakkıyla iÅŸitendir, hakkıyla görendir.” [1]

Peygamber Efendimiz (sav) Mescidi Aksa’da bütün Peygamberlere imamlık yaparak birinci aÅŸamayı tamamlamıştır.

İkinci aşaması ise;

Hz. Peygamber (sav)’in Mescid-i Aksa’dan (Beytü’l Makdis’e -Kudüs)  Allah’a yükseliÅŸi oluÅŸturur. Miraç olarak anılan bu yükselme olayı Kur’an’da anılmaz ama otuz seçkin sahabe tarafından hadisi ÅŸeriflerde ayrıntılı biçimde rivayet edilmiÅŸtir.

Beytü'l-Makdis'de yüksek makamlara çıkmak için Miraç merdiveni kuruldu. Peygamber Efendimiz, bu merdivene Cebrail (as) ile birlikte bindirildi ve birlikte yükseldiler. Nihâyet dünya semasına vardılar. Hz. Cebrail (as) gök kapısını çaldı:

"Kim o?" denildi.

"Cibril'im!"

"Yanındaki kim?"

"Muhammed."

"Ona gelsin diye haber gönderildi mi?"

"Evet, gönderildi."

Bundan sonra gök kapısı açıldı ve dünya semasının üstüne çıktılar.

Resul-i Ekrem Efendimiz (sav), orada oturan bir zât gördü. SaÄŸ ve sol yanında bir takım karaltılar vardı. Sağına bakınca gülüyor, soluna bakınca aÄŸlıyordu. Resul-i Ekrem Efendimize;

"HoÅŸ geldin, safa geldin, salih peygamber, salih oÄŸul!" dedi.

Peygamber Efendimiz (sav), Cebrail’e,

"Bu kim?" diye sordu.

Hz. Cebrail şu cevabı verdi:

"Bu senin baban Âdem'dir. Å�u sağındaki, solundaki karaltılar da çocuklarının ruhlarıdır. Sağındakiler cennetlik, solundakiler cehennemlik olanlardır. Sağına bakınca güler, soluna bakınca aÄŸlar." [2]

Buradan ikinci semaya yükseldiler. Gök kapısı açıldı ve Resul-i Kibriya Efendimiz (sav), orada Hz. Yahya ve Hz. Ä°sa (as) ile karşılaÅŸtı.

Hz. Cebrail, "Bu gördüklerin Yahya ve Ä°sa’dır. Onlara selâm ver" dedi.

SelâmlaÅŸtılar ve onlar Peygamber Efendimize (sav),

"HoÅŸ geldin, safa geldin sâlih peygamber, sâlih kardeÅŸ" dediler.

Bundan sonra Resul-i Kibriya Efendimiz (sav) Cebrail (as) ile birlikte aynı minval üzere üçüncü katta Hz. Yusuf, dördüncü katta Hz. Ä°dris, beÅŸinci katta Hz. Harun, altıncı katta Hz. Musa ve yedinci katta da Hz. Ä°brahim (as) ile görüÅŸtü. Onların hepsi de kendisine "hoÅŸ geldin" de bulundular ve miracını tebrik ettiler.

Peygamber Efendimize Cennet ve Cehennemin gezdirilmesinden sonra Cenab-ı Zülcelal hazretleri Cebrail (as) vasıtası ile Peygamber (sav) Hazretlerini Sidret-ül Münteha [3] denilen varlık aleminin bittiÄŸi noktaya kadar götürdü.

Cebrail (as) Peygamber Efendimize;

"Ä°ÅŸte, bu Sidret-ül Münteha’dır. Ben, buradan bir parmak ucu ileri geçecek olursam yanarım" dedi ve oradan ileriye tek adım atmadı.

Resûl-i Kibriyâ Efendimiz (sav) daha sonra yanında Cebrail (as) olmadığı halde “Kâb-ı Kavseyn” makamına vardı. Bundan sonra mekândan münezzeh Zât-ı Zü'l-Celâlin sohbeti ve cemâliyle müÅŸerref oldu.

Allah (cc), dinine ve peygamberine yardım etti.  Davet yolunda bunca sıkıntıya maruz kalan, sevdiklerini kaybeden, tebliÄŸ için gittiÄŸi yerde en ağır iÅŸkencelere uÄŸrayan, pek çok zorluÄŸa göÄŸüs geren Habibini, hiçbir kula nasip olmayan, akılların almadığı büyük bir mucize ile ödüllendirdi. Tâif’te taÅŸlanan kul, gökyüzüne yükseldi.

Konuyu daha da teferruatlandırıp sayfalarca miraç hadisesinden bahsedebiliriz fakat Miraç hadisesinde bizlere verilmek istenen mesajlar vardır bunlara deÄŸinmek istiyoruz;

Bunlardan birincisi;

Peygamber Aleyhissalatü Vesselam da Miraç’ta “Kâbe Kavseyn” makamına ulaÅŸtıklarında Allah (cc) gördüler ve Allah-ü Teâlâ dedi ki;

 “Gel Ya Muhammed! OlduÄŸun gibi gel!”

Muhyiddin el Arabî Hazretlerinin ifadesiyle; “Peygamber Aleyhissalatü Vesselam, Allah’ı gördü de öyle bir edep etti ki;  O Varlık karşısında saÄŸ elini kalbinin üzerine koydu. Sol elini de karın boÅŸluÄŸuna koydu. SaÄŸ ayağının parmaklarını sol ayağının parmakları üzerine koydu da Allah-ü Teâlâ Zülcelâl Hazretlerinin karşısında tek bir nokta halinde istikbâl etti.”

Ä°ÅŸte ilahi nefhayı biz özümüzde taşıyoruz ki Kâbe Kavseyn’e kadar çıkma kabiliyetini Allah-ü Teâlâ kullarına da lütfetmiÅŸtir.

Bir kiÅŸi tarikat-ı Muhammediye yolunda bir MürÅŸid- i Kamile müntesip olduÄŸu zaman insanın önünü perdelemiÅŸ olan yedi nefis perdesini merhale merhale aÅŸar ve fenafillah makamına ulaşır. Efendimizin manevi olarak seyr-ü sefer ettiÄŸi yeri arÅŸ- ı azama kadar çıkma kabiliyetine haiz olur yani kiÅŸi Allah’ın sıfatlarında fani olur. 

Ä°kinci verdiÄŸi bir mesaj ise;

Cahil halk arasında söz edilen Cennete giden var mı? Cehenneme giden var mı? Sözlerine bir cevap niteliÄŸi taşımaktadır. Ä°nanan bir Müslümanın ilm-el yakinden, ayn-el yakine, ayn-el yakinden Hakk-el yakine kadar her bir aÅŸamada Peygamber Efendimizin yaÅŸadıklarını yaÅŸayabileceÄŸidir.

Üçüncü verdiÄŸi mesaj ise;

Cenab-ı Zülcelal Hazretleri ile insanın birebir huzuru mahÅŸerde olsun âlemi manada olsun cennette olsun görüÅŸebileceÄŸine, muhatap olabileceÄŸinin en büyük alameti ve niÅŸanesidir.

Peki Allah Resulü (sav)  ümmete ne gibi müjdeler ile getirmiÅŸtir?

Ä°lk müjdesi

Cenab-u Zülcelal Hz.lerinin

“Ey müjdeleyen ve uyaran ümmetine dön. Emirlerimi bildirip ulaÅŸtır. Onlara cehennem ateÅŸinden uzak olmaları için beÅŸ vakit namazı farz kıldım” buyruÄŸudur. 

Peygamber efendimiz; "Namaz müminin miracıdır."[4] BuyurmuÅŸlardır. Miracı gibidir dememiÅŸtir direk miracıdır demiÅŸtir. Efendimiz (sav)  Hacerül Esvet taşı için “Hacerülesved Allah’ın sağıdır/saÄŸ eli gibidir, bu taÅŸa el süren kimse, Allah’a isyan etmeyeceÄŸine dair biat etmiÅŸ/söz vermiÅŸ olur.”[5] Allah’ın eli demiyor ama eli gibidir diyor. Burada mecazi ifadeler mevcuttur ki ya deyse salt manada deÄŸildir. Ä°ÅŸte miraç Allaha vuslat kapısıdır.

Kul, Allah ü Teâla Zül Celal Hazretlerinin huzuruna durup da beÅŸ vakit O nu yâd ettiÄŸi zaman, kıyamda elif, rükûda dal, secdede mim, sembol harflerini bedeni varlığında yaÅŸadığında hareketleri ile “Ben Âdemim.”  Demektedir ki KulluÄŸunun acizliÄŸinin muhtaçlığının farkına varmaktır namaz.

Bu müjdenin ardından Allah Resulüne Bakara Suresi’nin son ayetleri indirilmiÅŸ

“Ümmetin için korkma! Onların bana ÅŸirk koÅŸanlarından gayrısını affederim. [6] Buyurarak rahmetinin inamının ihsanının kulları üzerinde ne büyük tecellileri olduÄŸunu bildirmiÅŸtir.

Yani ÅŸirkin haricinde her hatamızın aff-ı maÄŸfiret edileceÄŸini yine miraçta kullarına bahÅŸetmiÅŸtir.

Ä°mam Muhammed Bakır Aleyhisselam Peygamberimizin ÅŸöyle buyurduÄŸunu nakletmiÅŸtir:

“Kul namaza durduÄŸunda Allah namazını bitirinceye kadar ona yönelir ve rahmet onu başından göÄŸün ufkuna kadar kapsar ve melekler etrafından göÄŸe kadar onun etrafını kuÅŸatırlar ve Allah onun başının üzerinde bir meleÄŸi ÅŸöyle demesi için görevlendirir:

 ‘Ey namaz kılan! Kimin sana baktığını ve kiminle yakarışta bulunduÄŸunu bilseydin yerinden hiç kıpırdamazdın’ (sürekli namaz halinde olurdun.)”

Ä°ÅŸte Resullullah’ın buyurduÄŸu gibi “Namaz müminin miracı” miraçta Allaha vuslat kapısıdır.

Allah Resulüne cehennemin tüm katları ve günahlardan ötürü ne gibi azaplara duçar olacağımız, cennetin tüm katları ve Rabbimizin bizlere bahÅŸedeceÄŸi mükâfatlar gösterilmiÅŸtir.

Allah-ü Teala miraç olayı ile Efendimiz Aleyhisselatuvesselamın ÅŸahsında, ameli noktalarda zafiyete düÅŸeceÄŸimiz her bir hareketin bizi nasıl ateÅŸe götüreceÄŸine, yaptığımız güzelliklerden dolayı nasıl ulviyete götüreceÄŸine dair âlemi mana da semboller misaller göstererek bizleri uyarmıştır.

Ä°sra suresi Miraç hadisesinin yanında, insanlığa kurtuluÅŸ ve huzur için gerekli ÅŸartları da ortaya koymuÅŸtur. Bu ayetlerdeki ilâhî emirler ÅŸöylece özetlenebilir:

1) Allah’tan baÅŸkasına kulluk etmeyin.

2) Anne, babaya iyi muamele edin.

3) Hısıma, yoksula, yolda kalmışa haklarını verin.

4) Ne hasis, ne cimri, ne de müsrif (savurgan) olun.

5) Çocuklarınızı öldürmeyin.

6) Zinaya yaklaşmayın.

7) Haklı bir sebep olmadıkça cana kıymayın.

8. Daha iyiye götürmek amacı dışında yetim malına yaklaÅŸmayın.

9) VerdiÄŸiniz sözü yerine getirin, sözünüzde durun.

10) Ölçü ve tartıyı tam yapın.

11) Hakkında bilginiz olmayan ÅŸeyin peÅŸine düÅŸmeyin.

12) Yeryüzünde kibir ve azametle yürümeyin, alçak gönüllü olun.

Bu gecenin ve günün Muhammed ümmeti için ne kadar mühim müjdelerle de donatıldığını yine bize yüce ÅŸefaatçimiz Hz. Muhammed (sav) haber vermektedir.

“Bir kimse Recep ayının 27. günü oruç tutar ise kendisine atmış aylık oruç sevabı yazılır.”

 Bir baÅŸka hadis-i ÅŸerif de:

“Recep ayında bir gün ve bir gece vardır ki o günü oruçla, geceyi dahi namazla geçirir ise kendisine 100 sene; geceleri namaz kılanın gündüzleri de oruç tutanın sevabı verilir.” [7]O gün Recep ayının bitiminden üç gün evvelki gün ve gecedir. Buyurularak miraç günü ve gecesi kastedilmektedir. [8]

Bütün her ÅŸeyi maddi âlemin kanunlarına göre izah etmeye kalkışan ve Yüce Yaratıcının her ÅŸeyin üstündeki ilahi gücünü anlayamayan bazı kimseler Miraç olayını kavramakta güçlük çekebilirler hatta inkâra da kalkışabilirler.

Miracı rüyada yaÅŸadı diyenler de çıkabilir. Miraç hem bedenen hem de ruhen yaÅŸanmıştır. Ama iman ferasetiyle ve Hakk’a teslimiyetin kazandırdığı geniÅŸ görüÅŸlülükle düÅŸünebilenler için bu büyük mucizeyi kabul etmek zor deÄŸildir. Biz sizlere birçok deliller sunup mevzuyu daha da uzatabiliriz ancak büyüklerin de buyurduÄŸu gibi

Ä°nanmak istemeyenin tüm harfler emrindedir

Ä°nanmak isteyene tek bir harf gerek deÄŸil…

Bugün olduÄŸu gibi o dönemde de her doÄŸruya sırt çevirmekte mahir olan KureyÅŸli kâfirler, hemen buna da karşı çıkıp inanmadılar. Bununla da kalmayıp inanan insanları bir bahane ile yoldan çevirmeye kalkıştılar. Ä°nananların bir kısmı dahi “bu kadar da olmaz” deyip Allah Resulünü yalanlamaya kalktılar.

Hz. Ebu Bekir (ra)'e de gelerek:

"Arkadaşın neler söylüyor, duydun mu? Buna da inanacak mısın?" dediklerinde

 Hz. Ebu Bekir'den suratlarına ÅŸamar gibi patlayan ÅŸu cevabı aldılar:

"Bunu O mu söylüyor, öyleyse doÄŸrudur. Ben onun söylediÄŸine gözümün gördüÄŸünden daha çok inanırım!

Ä°ÅŸte Hz. Ebu Bekir'in bu kesin tasdiki üzerine:

“DoÄŸruyu getiren (Muhammed) ve O'nu tasdik eden (Sıddîk) muttakilerdir.” [9] ayeti nazil olmuÅŸtur. Sıddîkiyet makamı peygamberlikten sonraki ilk manevi makam sayılmıştır.

Miraç olayında sırlar çoktur. Sözü uzatmak uygun düÅŸmez.

Akla aklı çün ukal oldu

Onu fehmetmesi muhal oldu. (Aklı onun idrakine baÄŸ olduÄŸu için onun anlaması imkânsızlaÅŸtı.)

Cenab-ı Hak böyle mübarek bir geceyi en güzel ÅŸekilde ihya etmeyi cümlemize nasip eylesin. O yüce Resulün ÅŸefaatine mazhar eylesin.