Namaz

ABDULLAH BABA (ks) HZ.LERÄ°NDE  NAMAZ

Üstadımız Abdullah Baba (ks) Hazretleri ibadete çok hassasiyet ve itina gösteren bir zâttı. Efendi Hazretlerinin, namaz vakti gelince kıbleye yöneldiÄŸi sırada mübarek yüzünde bir renk deÄŸiÅŸikliÄŸi meydana gelirdi. O’nun namaza hazırlanışı, bizlere sanki Hz. Ali (kvc)’nin namazını hatırlatırdı. Ezan-ı Muhammedi okunurken ve kamet getirilirken müezzin;

“ EÅŸhedü Enne Muhammeden Rasulullah” ÅŸehadetine gelince, Cennet Mekân Üstadımız; “Ya Nuri Ayni Fi Hayati-d Dareyn-i Muhammed (sav)” -Ey iki cihanda gözümün nuru Muhammed (sav)- methiyesini üç kere okur, baÅŸparmağının tırnak üstlerini öper, göz kapaklarının üzerini mesh ederdi. (Å�ahadet esnasında bu ÅŸekilde söylemek müstehaptır.)

Abdullah Baba (ks) Hz.leri, farz namazlarını cemaatle birlikte kılardı. (Cemaatle namaz kılmak tek başına namaz kılmaktan yirmi yedi derece üstündür). Ayrıca, “Kim cemaatle kılınan namazın iftidah tekbirine imamla birlikte kırk vakit yetiÅŸirse, ona iki beraat yazılır. Cehennemden beraat ve münafıklıktan beraat eder”, hadisi gereÄŸince namazın iftidah tekbirine yetiÅŸmeye de özen gösterirdi. Namazını tam bir gönül açıklığı ile kılardı.

Namazda rükû ve secdelerin uzun yapılmasını, rükû ve secdelerde acele edilmemesi gerektiÄŸini söyler, kendisi de söylediklerini aynen uygulardı. Namaz dua ile tamam olduktan sonra bizlere bazı açıklamalarda bulunurlar ÅŸöyle söylerlerdi:

“Sizler; namazınızı kıldıktan sonra, Kur-an’ı Kerim okuduktan sonra, diÄŸer ibadet ve taatlarınızdan sonra yaptığınız ibadetin nuru alnınızda belirir. Å�eytan-ı lâin bu nura yaklaÅŸamaz. Bir vesile ile o nuru almak için size türlü türlü vesvese verir. Yalan söylettirir, gıybet ettirir ve nihayetinde o nuru sizden alır. Gıybet ettiÄŸiniz kimselere gönderir.”

Namaz hususunda çok titiz davranır ve bizlere de;

“Namaza gevÅŸek davranmayın, devamlı abdest alın. Namaz vuslattır. Allah’ı sevmeye, yönelmeye, kavuÅŸmaya en yakın an namazdır. Nafile namaz kılarken istediÄŸiniz sureyi okuyun! Ne kadar uzun okursanız o kadar makbul olur!

EÄŸer sizler de kıldığınız namazların, yaptığınız ibadetlerin sevabını Peygamber (sav) Efendimize, diÄŸer peygamberlere ve Allah dostlarına hediye ederseniz; kıldığınız namaz arz olunur ve size yedi yüz misli sevap verilir. Siz vefat ettikten sonra size ÅŸefaat edilir. Cennet-i Ala’da sizleri kendi makamlarına çağırırlar, izzet ve ikramda bulunup ÅŸöyle derler;

“Allah senden razı olsun! Sen dünyada iken beni hiç görmediÄŸin halde; bana yaptığın ibadetlerinin sevabını hediye ettin. Ben de seni ona karşılık makamıma misafir ettim. Buyur! GönderdiÄŸin sevap kadar buradan faydalan” derler.

Bu ÅŸekilde sevabını hediye ettiÄŸin ne kadar mübarek zât var ise; hepsi tek tek çağırır, misafir eder. Sizler de inÅŸallah buna dikkat edersiniz.

Namaz kılarken, nefis ve ÅŸeytan size çeÅŸitli vesveseler verir. “Kapı açık mıydı? Arkadan biri mi geliyor? Veya (kadınlara) çocuÄŸun üstü mü açıldı?” gibi…

O anda “Ben Rabb’imin huzurundayım” diyerek o vesveseyi engellemeliyiz. Namazda ayetleri kulağımızın duyacağı kadar sesli okursak muhakkak vesvese azalır. Å�eytanı lâin size bir secdede, bir de dua anında vesvese veremez. Namazı kıldıktan sonra “Benim namazım olmadı” diye hüküm vermeyin. Namazınız sahihtir ancak derece derecedir.

Namazdan sonra yaptığımız tesbihatın önemine binaen Efendimiz (sav) Hz.lerinin ÅŸu hadisi ÅŸeriflerini bizlere söylerdi:

─Ben size, sizi geçenlere eriÅŸebileceÄŸiniz, sizden sonrakileri geride bırakacağınız ve sizin yaptığınızı yapandan baÅŸka hiçbir kimsenin sizden daha üstün olamayacağı bir ÅŸeyi öÄŸreteyim mi? diye buyurur.

Bunun üzerine ashab:

─Evet, ey Allah'ın Rasulü (öÄŸretiniz), derler.

Efendimiz (sav) de:

─Her namazın peÅŸinden otuz üçer defa tespih (subhanallah), hamd (elhamdülillah) ve tekbir (Allah-u ekber) okursunuz, buyurdu. (Ebû Dâvud)

Abdullah Baba Hz.leri, günümüzde namaza karşı gerekli özen ve ehemmiyetin gösterilmediÄŸini ÅŸöyle açıklarlardı:

Mekruh olan üç türlü namaz vardır;

Hamal Namazı:

Üzerinde necis olur bekletirse, “Namazımı kılayım da sonra ihtiyacımı göreyim” derse, bu ÅŸekilde namaz kılmaya; Hamal namazı “kubur var” derler.

Seha Namazı:

Sıkıştığı halde, “ÅŸu namazımı kılıyım da ondan sonra abdestimi bozayım” deyip idrarını tutanlara derler.

Avcı Namazı:

Namaz içerisinde kendini Allah (cc) ile deÄŸil; etrafa bakarak meÅŸgul edenlerin namazıdır. Bunların kılmış olduÄŸu namaz da kabul olur; ancak sevabı az olur.

Efendi Hz.leri namazını cemaat ile kılıp dua edildikten sonra Kelime-i Tevhid’i (La Ä°lahe Ä°llallah) üç defa dört elif miktarı uzattırarak okuturdu. Hemen arkasından ÅŸu hadis-i ÅŸerifi okurlardı;

Peygamber (sav) Efendimiz, hadis-i ÅŸeriflerinde bizleri müjdeliyor;

“Kim; namaz bittikten hemen sonra, cemaat ile Kelime-i Tevhid’i uzatarak açıktan gür bir sesle okursa, Allah-ü Teâlâ Hz.leri, o kulun dört bin günahını bağışlar” deyip kalkarlardı.

Å�ayet namazı ferden kılmış ise; muhakkak namaz sonu en az beÅŸ dakika tesbihat ile meÅŸgul olur, Allah’ı zikrederdi.

Namaz sonu tesbihatı ise ÅŸöyle idi; otuz üç defa Ya Allah-u, yüz altmış altı defa Tevhid (La Ä°lahe Ä°llallah), yüz defa Ya Mü’min, yüz defa Ya Latif esmalarını okur, Otuz üç defa selamün kavlen min Rabbir-Rahim; dedikten sonra elini yüzüne mesh eder öyle kalkardı.

Efendi Hazretleri nafile ibadetlerle ve Allah’ı (cc) zikirle çok meÅŸgul olurdu. Sabah namazını kıldıktan sonra kerahet vakti çıkıncaya kadar Allah’ı (cc) zikreder, güneÅŸ doÄŸduktan kırk beÅŸ dakika sonra iÅŸrah namazını kılardı. Bir müddet istirahat ettikten sonra öÄŸleden önce saat 9:30-10:00 gibi duha namazını kılar idi.

“Duha namazına ancak evvab (kendini Allah’a adayan) kiÅŸi devam eder” (Taberani)

ÖÄŸle namazının son iki rekât sünnetini dört rekât olarak kılardı. Çünkü öÄŸle ve yatsı namazının son sünnetlerini iki rekâttan dört rekâta tamamlamak müstehaptır.

“Kim öÄŸleden önce dört, öÄŸleden sonrada dört rekât namaza devam ederse Allah (cc) muhakkak onu ateÅŸe haram kılar.”(sünen ashabı)

Efendi Hazretleri akÅŸam namazından sonra altı rekât evvabin namazına devam eder, arkasından oturduÄŸu yerde iki rekâtta kabir namazı kılardı.

“Kim akÅŸam namazından sonra altı rekât namaz kılarsa denizköpüÄŸü kadar olsa bile günahları bağışlanır.” (Taberani)

Efendi Hz.leri, yatsı namazının son iki rekât sünnetini dört rekât olarak kılardı. Zira; yatsı namazının son iki rekâtını dört rekâta tamamlamak müstehaptır. (sünen ashabı)

Abdullah Baba (ks), geceleyin kalkarak teheccüd namazını eda ederdi. Teheccüd namazının ardından sabah namazına kadar zikrullah ile meÅŸgul olurlardı.

“Gece namazı kılmalısınız. Çünkü bu sizden önceki salihlerin âdetidir. Zira gece namazı kiÅŸiyi Allah’a yaklaÅŸtırır, günahlardan alıkor. Kötülüklere kefarettir. Bedenden hastalıkları giderir.” (Tirmizi)

Abdullah Baba (ks) Hz.leri başına sıkıntılı bir durum geldiÄŸinde hemen Allah-ü Teâlâ Hz.lerine secde eder, Cenab-ı Hak’tan yardım isterdi. Hiçbir zaman o sıkıntılı durumda baÅŸka bir ÅŸeye meyletmez, Halikı Zülcelâl Hz.lerine tam bir teslimiyet gösterir, nihayetinde o iÅŸin sonu hayra tebdil olur idi.

Sabır ve namaz bütün sıkıntıların ilacıdır. Kur'an-ı Kerim’de mealen buyruluyor ki:

“Ey iman edenler, Allah’tan sabır ve namazla yardım isteyiniz. Allah-ü Teâlâ elbette sabredenlerle beraberdir.” (Bakara – 153)

Üstadımız Abdullah Baba (ks) Hz.leri, güneÅŸ tutulması olduÄŸu zamanlarda nafile namaz kılarlardı. Kendileri bir defasında Konya’da iken güneÅŸ tutulması zuhur edince, hemen iki rekât namaz kıldı ve namazın bitiminde bu konu hakkında;

“Böyle günlerde Allah’a sığının, Allah’tan affı maÄŸfiret dileyin”, buyurdular.

Üstadımız Abdullah Baba (ks) Hz.leri; kaza namazı kılmamızı söyler, bu konuda titiz davranırdı. Namaz borcu ve oruç borcu olanların hemen bu borçlarını kaza etmeleri hususunda ikaz ve iÅŸaret buyururlardı.

Efendi Hazretleri yolculuÄŸa çıkmadan önce iki rekât namaz kılarlardı. Keza bir Müslüman’ın yola çıkacağı zaman ya da yolculuktan dönüldüÄŸü zaman iki rekât namaz kılması menduptur.

Bir camiye girdiÄŸi zaman da iki rekât tahiyyat-ül mescit namazı kılardı.

Cenab-ı Zül Celal Hazretleri; Üstadımın Ä°slam’ı anlayıp yaÅŸadığı gibi anlayıp yaÅŸamayı bizlere de nasip eylesin. Himmetinden, feyzinden, bereketinden ziyadesiyle istifade edenlerden eylesin. (Âmin)